intermag-logo (1)

INNE PRODUKTY

SKUTECZNA OCHRONA ZIEMNIAKA, TRUSKAWKI, WIELU GATUNKÓW WARZYW ORAZ ROŚLIN OZDOBNYCH PRZED CHOROBAMI ODGLEBOWYMI
Proradix polecany jest do zaprawiania sadzeniaków ziemniaka przeciwko rizoktoniozie oraz do ochrony truskawki, wielu gatunków warzyw i roślin ozdobnych przed niektórymi chorobami pochodzenia odglebowego.

PRORADIX W UPRAWIE ZIEMNIAKA

Rizoktonioza – wszystko o chorobie

Sprawca choroby

Chorobę wywołuje grzyb Rhizoctonia solani, który występuje we wszystkich regionach świata i notowany jest na wielu żywicielach. Populacja porażająca ziemniak rzadko poraża inne gatunki roślin.

Grzyb zimuje w postaci ciemnobrunatnych lub czarnych strupów (sklerot) na bulwach lub w glebie, a także w postaci grzybni w resztkach roślin. Wiosną, w sprzyjających warunkach (niska temperatura gleby i wysoka wilgotność) grzyb rozpoczyna wzrost strzępek i zakaża kiełki.

Objawy choroby

Każdy z objawów pojawia się w innym terminie i na innym organie rośliny.
Mogą stanowić kolejne fazy rozwoju choroby lub występować niezależnie od siebie.

Ospowatość bulw ziemniaka

Na powierzchni bulwy widać czarne strupy (sklerocja) o średnicy od kilku do kilkudziesięciu mm. Są formą przetrwalnikową sprawcy i źródłem materiału infekcyjnego na następny sezon.

Gnicie kiełków

Jest to najgroźniejsza z form choroby. Straty mogą sięgać nawet 25% obsady plantacji.

 

 

 

 

Próchnienie podstawy łodygi

Ta forma choroby pojawia się później i jest procesem gnilnym – rozkładające się tkanki mają barwę brązową i są suche.

 

 

Deformacje bulw

Choroba, rozwija się na podziemnych częściach rośliny i prowadzi do zdrobnienia oraz deformacji bulw.

 

 

Warunki sprzyjające występowaniu choroby

Rozwojowi sprzyja kilka czynników:

  • chłodna i wilgotna wiosna
  • zbyt głębokie sadzenie
  • zimna gleba
  • porażone sadzeniaki

Zapobieganie chorobie

  • sadzenie zdrowych, pobudzonych lub podkiełkowanych sadzeniaków
  • zaprawianie ich preparatami grzybobójczymi lub stosowanie preparatów ograniczających rozwój patogenu bezpośrednio do gleby, w trakcie sadzenia
  • sadzenie, gdy gleba ma temp. 8–10°C
  • odpowiednia głębokość sadzenia
  • przestrzeganie terminów zbioru
  • płodozmian obejmujący 4–5-letnią przerwę w uprawie ziemniaków na danym stanowisku

ZAPRAWIANIE SADZENIAKÓW

Skład preparatu

Składnikiem aktywnym preparatu jest niemodyfikowany genetycznie Pseudomonas sp. DSMZ 13134. Jest to bakteria, którą wyizolowano z ryzosfery sałaty w laboratorium Sourcon Padena. Efektywnie zasiedla ryzosferę roślin – PGPR.

Mechanizm działania na Rhizoctonia solani

Konkurencja o przestrzeń – bakterie zasiedlają ryzosferę roślin szybciej niż patogeny.

Konkurencja o składniki pokarmowe – bakterie produkują m.in. kwasy organiczne oraz siderofory

Produkcja enzymów – bakterie produkują chitynazy, enzymy zdolne do degradacji ścian komórkowych grzybów sprawców chorób

Mechanizm działania na roślinę ziemniaka

Indukcja SAR i ISR

SAR – Nabyta Odporność Systemiczna

synteza kwasu salicylowego –› produkcja przez rośliny białek PR –› większa odporność

ISR – Indukowana Odporność Systemiczna

synteza hormonów roślinnych –› uruchomienie mechanizmów obrony roślin przed patogenami i stresami abiotycznymi –› większa odporność

Zakres zwalczanych chorób ziemniaka

Stosowanie

Preparat może być zastosowany w formie opryskiwania sadzeniaków:

  • w czasie sadzenia – przy użyciu zaprawiarek montowanych na sadzarkach
  • maksymalna dawka dla jednorazowego zastosowania: 60 g/1 ha
  • przed sadzeniem – na stołach rolkowych przy użyciu opryskiwaczy ULV
  • maksymalna dawka dla jednorazowego zastosowania: 2 g/100 kg bulw
  • Maksymalna liczba zabiegów w sezonie wegetacyjnym – 1, maksymalna norma sadzenia bulw – 3 t/ha.

Ze środków ochrony roślin należy korzystać z zachowaniem bezpieczeństwa. Przed każdym użyciem przeczytaj informacje zamieszczone w etykiecie i informacje dotyczące produktu. Zwróć szczególną uwagę na stosowane zwroty wskazujące na rodzaj zagrożenia i symbole ostrzegawcze umieszczone w etykietach oraz przestrzegaj zalecanych środków bezpieczeństwa.

PRORADIX W UPRAWACH OGRODNICZYCH

Zakres rejestracji biofungicydu Proradix:

UPRAWA

CHOROBA

truskawka w uprawie szklarniowej

rizoktonioza

burak ćwikłowy z przeznaczeniem na korzeń, rzodkiew, chrzan pospolity w uprawie szklarniowej

fuzarioza, rizoktonioza

pomidor, bakłażan, papryka w uprawie szklarniowej

fuzarioza, rizoktonioza

ogórek, cukinia, dynia zwyczajna, dynia olbrzymia, dynia makaronowa, dynia piżmowa w
uprawie szklarniowej

fuzarioza, rizoktonioza

sałata głowiasta, sałata liściowa, cykoria korzeniowa, cykoria sałatowa, rukola, endywia,
roszponka warzywna, gorczyca uprawiana na młode liście, portulaka warzywna, burak ćwikłowy z
przeznaczeniem na botwinę, burak liściowy, (w tym uprawiany na młode liście), szpinak w uprawie
szklarniowej

rizoktonioza

kapusta głowiasta biała, kapusta głowiasta czerwona, kapusta włoska, kapusta brukselska,
kalafior, brokuł, kalarepa, brukiew, rzepa, jarmuż, gorczyca w uprawie szklarniowej

fuzarioza, rizoktonioza

pietruszka uprawiana na nać, szczypiorek, czosnek pospolity, szalotka, rzeżucha ogrodowa, koper
włoski, koper ogrodowy, seler listkowy, szczaw w uprawie szklarniowej

fuzarioza, rizoktonioza

rośliny ozdobne doniczkowe w uprawie szklarniowej

rizoktonioza

rośliny ozdobne uprawiane na kwiat cięty w uprawie szklarniowej

rizoktonioza

Przed zastosowaniem należy zapoznać się z treścią etykiety i stosować się do podanych w niej
zapisów.

Sposób aplikacji Proradix:

NAWADNIANIE KROPELKOWE

• maksymalna dawka dla jednorazowego zastosowania: 125 g/ha
• dawka wody: 10.000–20.000 l/ha
• łączna liczba aplikacji: maksymalnie 3 w cyklu produkcji
• pierwsza aplikacja: zaraz po sadzeniu roślin, kolejne, co 15–30 dni

ZRASZANIE

• maksymalna dawka dla jednorazowego zastosowania: 125 g/ha
• dawka wody: 2.000–20.000 l/ha
• łączna liczba aplikacji: maksymalnie 3 w cyklu produkcji
• pierwsza aplikacja: zaraz po sadzeniu roślin, kolejne, co 15–30 dni

ZAMACZANIE KORZENI

• maksymalna dawka dla jednorazowego zastosowania: 125 g/ha
• łączna liczba aplikacji: maksymalnie 3 w cyklu produkcji
• pierwsza aplikacja: bezpośrednio przed sadzeniem roślin, kolejne, co 15–30 dni poprzez nawadnianie kropelkowe lub zraszanie

PRZYGOTOWANIE CIECZY ROBOCZEJ I PRZECHOWYWANIE

PRORADIX przechowywać

  • w temperaturze -20°C – trwałość 12 miesięcy
  • w temperaturze od -20 °C do 4°C – trwałość 6 miesięcy
  • w temperaturze od 4°C do 25°C można przechowywać do 3 miesięcy bez utraty właściwości produktu

Przygotowanie cieczy roboczej

1. Opakowanie Proradix® doprowadzić do temp. pokojowej przed przygotowaniem roztworu.

2. Otworzyć torebkę i wsypać około połowy zawartości do naczynia z 1-2 l wody o temp. od 15°C do 25°C.

3. Mieszać przez ok. 2 min., aż do rozpuszczenia preparatu i dosypać resztę opakowania.

preparation-img

4. Kontynuować mieszanie do całkowitego rozpuszczenia preparatu w wodzie.

5. Roztwór zostawić na 6-12 h i mieszać regularnie w celu przyspieszenia namnażania się bakterii.

6. Zalecane jest zużycie całego opakowania Proradix®.

WYNIKI DOŚWIADCZEŃ

ZIEMNIAK

UPRAWY OGRODNICZE

KONTAKT

DYREKTOR HANDLOWY PIOTR LUBASZKA, +48 606 789 491, piotr.lubaszka@intermag.pl
EKSPERT DS. BIOPREPARATÓW JAN WCISŁO, +48 664 917 084, jan.wcislo@intermag.pl

WYSZUKAJ DORADCĘ W TWOIM POWIECIE

Dane kontaktowe do osoby z powiatu:
Telefon:
Email:

Ospowatość bulw ziemniaka

Na powierzchni bulwy widać czarne strupy (sklerocja) o średnicy od kilku do kilkudziesięciu mm. Są formą przetrwalnikową sprawcy i źródłem materiału infekcyjnego na następny sezon.

  • sklerocja mogą mieć różne kształty i tworzyć skupienia
  • można je łatwo zdrapać lub zmyć z powierzchni skórki
  • bulwy nie nadają się na materiał do sadzenia
  • sprzyjające warunki: obfite opady deszczu w połowie lata i duża wilgotność gleby pod koniec wegetacji

Gnicie kiełków

Jest to najgroźniejsza z form choroby. Straty mogą sięgać nawet 25% obsady plantacji.

  • na powierzchni kiełków widać brunatne plamy, które doprowadzają do zamierania i gnicia przed wschodami
  • roślina wytwarza nowe, słabsze kiełki, które mogą zostać zarażone w trakcie choroby
  • porażenie kiełków opóźnia wschody, a na plantacji widać słabsze rośliny i puste miejsca
  • sprzyjające warunki: chłodna i wilgotna wiosna, zbyt głębokie sadzenie w nieogrzanej glebie oraz stosowanie sadzeniaków z objawami ospowatości

Próchnienie podstawy łodygi

Ta forma choroby pojawia się później i jest procesem gnilnym – rozkładające się tkanki mają barwę brązową i są suche.

  • proces zachodzi tylko na pędach znajdujących się w glebie
  • niszczenie części podziemnych prowadzi do zakłóceń w transporcie wody, asymilatów i składników pokarmowych
  • skutkiem są widoczne na nadziemnej części ziemniaka:
    • pofałdowanie i zwijanie się liści w części wierzchołkowej
    • tworzenie się w kątach liści tzw. bulwek powietrznych
  • po obfitych opadach na łodydze może pojawić się brunatnobiała opilśń łodygowa

Deformacje bulw

Choroba, rozwija się na podziemnych częściach rośliny i prowadzi do zdrobnienia oraz deformacji bulw.

  • objawy mogą przypominać płaską formę parcha zwykłego
  • czasem pojawia się korkowatość
  • na skórce występują okrągłe, lekko wgłębione, ostro odgraniczone brunatne plamy o średnicy 3-6 mm
  • skórka w środku plamy jest często rozerwana i zakrywa otwór, w którym znajduje się skorkowaciały czop